Muzyka na poważnie...

maeror

Może ten temat wydać się głupi albo też i dziwny...
Ale akurat mnie to ciekawi.

Zdarza mi się widzieć (albo raczej słyszeć...) ludzi słuchających muzyki techno. Niech będą za przykład (i to dość wyraźny). Mają oni naładowane po kilka GB takichże "utworów" na swoich mp3/4. Każdy taki kawałek to kilka minut dudnienia i "ymcenia". A czymże one się od siebie różnią? No dobrze.... Może się różnią, ale chyba nieznacznie. Przyznaje, że może im się zdarzyć jakiś oryginalny utwór, ale czy to jest częste? Muzyka praktycznie bez słów. Same dziwne dźwięki.
Zastanawia mnie... Dlaczego oni tego słuchają? Czy to jest aż takie fajne? Aż takie wciągające? Niech im będzie. Ale jaki mają sens w słuchaniu tego? Ta muzyka nie niesie ze sobą nic. Chyba że utratę słuchu... W sumie nie mam nic do tego, niech każdy słucha tego, czego chce. Ale to taki drobny punkt wyjścia. ^^
Mam więc pytanie do was. Dlaczego słuchacie muzyki? Dlatego że jest fajna? Podoba wam się głos wokalisty/wokalistki? A może on/ona sam/sama? Nie lubicie ciszy? Chcecie być "fajni" albo lubiani przez innych? Chcecie znaleźć wewnętrzny spokój? Macie jakiś sentyment do zespołu? Fanatyzm? A może coś więcej?

Wrócę jeszcze na chwilę do 'technoludków' (czy technofanów jak kto woli).
Siedzi taki przedstawiciel w autobusie i wytwarza wokół siebie w promieniu paru metrów akustyczną strefę swego ukochanego dźwięku zapętlonego w kółko. Nie za głośno? Ale cóż... Im gorszy słuch tym więcej kresek na pasku głośności być musi. Penie się zastanawiacie do czego zdążam? Otóż widzę jak ludzie słuchają muzyki tu i tam. Wszędzie. Czyżby uzależnili się od tła dźwiękowego? Nie mogą się rozstać ze swoją ukochaną muzyką? Albo też nie lubią jak słyszą coś innego oprócz "ymc ymc" albo swojej ulubionej wokalistki?
I znowu pytanie do was... Jak wy lubicie słuchacie muzyki? Gdzie? Lubicie dręczyć innych ludzi w autobusach? A może kochacie jak muzyka stapia się wam z bezładnym zawsze dostępnym pakietem krzyków i śmiechów w szkole? Czy też może najbardziej odpowiada wam jakieś zacisze, gdzie można słyszeć wszystko dokładnie i w spokoju?

Jeśli chodzi o mnie... Ja słucham muzyki dlatego, że szukam w niej jakiegoś ukojenia. Chcę zagłuszyć burzę emocji we mnie. Zlikwidować te emocje, które mi najbardziej dokuczają. Chcę zastąpić swój smutek smutkiem piosenek. Czasem jednak potęguję swój własny. Czasem chcę rozbudzić w sobie pychę i pogardę. Chyba chcę przez to zapomnieć o wszystkim. Odciąć się. Zatopić w muzyce... Znaleźć spokój...
Słucham też dlatego, że czasem czuję, że ta muzyka jest jakby ze mną powiązana. Znajduje w niej jakby odzwierciedlenie z mojego życia, czasem jakiś ideał...
Preferuję także słuchanie w jakimś zaciszu. Niestety nie mam jednak swojego ulubionego miejsca. Sad

Ale zwykle potrzebuję spokoju. Wtedy najlepiej słucha mi się spokojnych utworów. Lecz słucham czasem także w miejscach hałaśliwych, lecz nie za głośno, żeby choć trochę się od nich odciąć, uwolnić...
Wolę jednak ciszę i spokój...

Chyba trochę się za bardzo rozpisałem...
Piszcie, co Wy uważacie... Jak to się Was tyczy?

Amy1981

Ja muzyki słucham... chyba żeby się rozerwać. Poprostu lubię jej słuchać, wtedy jakoś szybciej mija mi czas.

maeror

A czy ktoś z was ma coś takiego, że odnajduje w swoim życiu sytuacje podobne do tych w piosenkach? Czy słuchając traficie czasem na kawałek tekstu, który zdaje się być skierowany właśnie do was, albo który zdaje się być odbiciem waszych uczuć?

pawzni

Ja muzyki (szczególnie WT) słucham na okrągło: w autobusie, w drodze do szkoły, w szkole na przerwach a nawet czasami na lekcjach Very Happy

, w domu, itd. Słucham muzyki bo sprawia mi to przyjemność i radość. Dzięki muzyce mogę się odprężyć, zrelaksować.

Vatteya

Ja słucham muzyki z przyzwyczajenia, dla przyjemności i z wielu innych powodów. Otóż piszę wiersze i przy muzyce (odpowiedniej, rzecz jasna) mam natchnienie. A mówiąc o zjawisku, iż teksty są do nas... Tak... Nie raz, nie dwa.. Niestety były to teksty niezbyt wesołe, ale życie życiem i jedni mają szczęście, a inni swój żywot spędzają na wiecznym pechu.